11 Ağustos 2010

Özgürlük ne yana düşer?

*Ümit Orhan için

Hayat girift bir müessese, nereden bakarsan bak, ister doğudan ister atlantik ötesinden. Ve gitmek zorlu bir münakaşa kendin ile kendin arasında ister Paris'e ister Alaska'ya çevir yönünü. Costa Gavras, hala farklı bakabilen bir yönetmen ve hala politik kalabilen. Sean Penn, kült oyunculuğunun ışıltısına sığınmayacak ve Amerika'ya aile kavramı üzerinden sakin kroşeler atabilecek denli davetkar bir yönetmen.
Yollarla bir kadirşinaslığınız varki bu yazıyı okumayı sürdürmektesiniz. Peki, tek güvenceniz yollar kaldıysa ne yaparsınız? Yola çıkarsınız değil mi, hatta o yola tutunursunuz. Costa Gavras'ın Elias'ı da yurtsuz, topraksız, kimliksiz bir mülteci olarak öyle yapıyor. Ege sahillerinin karanlık sularında son bulmaya yüz tutan, mazisi pek de serin olmayan yaşamına yollara tutunarak, bir umudun peşine takılarak şans veriyor. Sean Penn'in Christopher'ı üniversiteyi yeni bitirmiş bir Amerikalı. Yani yurdu yıldızıyla mülhem, kimlikli bir genç. Biraz asi mi? Kariyer, 20.yüzyıldan kalma bir safsata diyen her Amerikalı sanırım biraz asidir. Biriktirdiği 24 bin doları bir vakfa bağışlayarak yola çıkan ise birazdan fazla yolcudur. Yaşadığı yere fikrini de, bedeni de, ömrünü de katacak bir yolcu. Otostopla, kanoyla yola düşen gönüllü mülteci.
Bir pantolon bir gömlek, kısıtlı yaşam alanından kaçarak, bir yurda, bir cennete ait olmak için batıya doğru yola çıkan utangaç Elias, sırt çantası, uyku tulumu ile önceden kazanılmış özgürlüklerini yok sayarak bireysel özgürlüğü peşinde koşan Christopher. Elias'ın cenneti Paris'tir. Christopher'ın özgürlüğü vahşi hayatın sınırındaki Alaska. Ve her ikisinin de en kadim ulaşım şekli otostoptur. Yollarda yepyeni bir hikayeye ortak olmanın en bedava, en samimi yolu otostop.
Bir yol filminde, kendi yolunu belki de özgürlüğünü arayanlar için ''Cennet Batıda'' ve ''Into the Wıld''.
Yollar kavuşturur..
Elias ve Christopher'ın aklında aynı soru sonra: Yol biterse özgürlük biter mi?


*into the wild'in müziği ile yol devam ediyor: http://fizy.com/#s/19rmqw
5 yolayazmak / on the road: Özgürlük ne yana düşer? *Ümit Orhan için Hayat girift bir müessese, nereden bakarsan bak, ister doğudan ister atlantik ötesinden. Ve gitmek zorlu bir münakaşa kendi...

2 yorum :

  1. Özgün... Aradan 8 gün geçmiş. Bu yazı ile birazcık uyum sağlayan bir gezi yapıyordum. Otostopla Singapura gidip, döndüm. Hayatımda yaptığım en güzel şeylerden birisiydi. Bütçem çok kısıtlı olduğundan 5 tl kazanmak için bir hafta kadar camilerde parklarda, otobüs terminallerinde, havalimanında ve hatta yol kenarındaki sıradan banklarda konakladım. Birçok kez de yolda ya da otostop yaparken tanıştığım insanların evine konuk oldum. Bangladeşli temizlik işçileriyle sabaha kadar çay içerek sohbet ettim, tayland da hiçbir yerin ortasında bir travestinin evine misafir oldum. konuşacak anlatacak o kadar çok şey var ki. sanırım bütün tecrüblerimizi paylaşabilmemiz ancak ileride bir gün birlikte bir yolculuğa çıkmamızla mümkün olur.

    Bu yazı için ne kadar teşekkür etsem az. Uzun zamandır okuduğum en güzel şey bu yazı. Cennet batıda filmini ilk kez duyuyorum, mutlaka en kısa zamanda izlemeye çalışacağım.
    Sağlıcakla kal sevgili Özgün,
    Kalemine sağlık...
    Görüşmek üzere, haberlerini bekliyorum.

    YanıtlaSil
  2. Ümit böyledir işte, tecrübeleri paylaşmak için de yollarda olmayı ister, yola, yolculuğa kışkırtır insanı.
    Ümit, seninle yolculuğa çıkma şansını yakalayamayacak kişiler de eminim Tayland rotasını senin kaleminden okumak için sabırsızlanıyor. Kısıtlı bir bütçe ile yola çıkılan ve yola tutunulan Tayland rotasını yolda.org'da okumak birçok gezgine yoldan çıkmak için ne güzel bir bahane olacak.
    Sevgiyle güzel dostum,
    Yollarda buluşmak üzere..

    YanıtlaSil