Yunus gösteri merkezinden alkışlar yükseliyor. Hem alkışlardan kaçmaktı amaç hem şöyle sağlam Gürcü küfürleri öğrenmek. Saatlerdir ayışığının enkazında Batum'un dip sokaklarındayım. Sovyet mimarisi karanlıkta bile ışıl ışıl. Çok katlı iç içe sararmış bina yüzleri. Balkonlar ufacık. Ufacık balkonlarda büyük mutluluklar yaşanmaz diye birşey yok. Daha güzeli bile yaşanır hatta. Da ''good bye Lenin'' diyeli çok olmuş bulutlar. Amaç demlenmekse de kültürel bir motivasyon olsun için efemeracıya girdim. Baba köşede oturmuş uzun uzun yolları izliyor. Müşteriyi umursamayacak denli yol almış belli ki. Eski paralar, gümüş ibrikler, pullar, tablolar. Stalin pulu 1928 tarihli. Mavi elips desenin içinde Stalin gövdesi. Baba 8 Lari yazmış fiyatına. Neredeyse 10 Lira. Babaya pulu gösterdim gerçek mi, imitasyon mu gibisinden. Kafa salladı. Ama bana değildi cevabı, kendi sorusunu cevapladı. Eyvallah dedim ayrıldım, babanın daha yolu uzun. Sonra yol boyu kendime küfrettim. Godoş koleksiyonerler gibi imitasyon mu, gerçek mi? Soruya bak. Sonra pul pul oluverdi tenim işte, hakikati metalaştıran şu düzenin kaçıncı yalancı öznesiyim.
Yol kenarında fotoğraf çeken birini görsem içim gıdıklanıyor. Ama karar verdim o düdük delikten bakmayacağım bu şehire. Bu masumiyetin ve körebenin şehrine. Fotoğraf dediğin körleştiriyor işte. Eve dönüyorsun elinde onca fotoğraf, elin yüzün, anıların tertemiz. Ee..
Onca kahkahayı, saydam kaldırımları, sıyrılan etekleri, uzayan ökçeleri, curcunayı bir düdük delikte esgeçmişsin. Esgeçmişsin 90'lık köşebaşı votka imalatçısı Kata'yı.
Birahaneleri kesiyorum, otel localarına sırtımı dönüyor, Batum'un kıyısında SSCB'nin eski kurtarılmış mahallesi Eras Caddesi'ne dalıyorum. Birahane ufak, ışıksız, cadde dibinde bir masalık yeri var. Kimse gelmesin diye yapılmış sanki. Girişi dik merdivenlerle alttan. Aşağıdan aldım bir masayı hop caddeye, yandaki masanın dibine. Tekil yuvarlak masanın çevresindeki harbi ağbilerden ''Ne oluyor'' bakışı. Aynı bakışın daha serti Marlen'den de. Esmer bir buldog güzeli işte. Sarışın Gürcü hatunlarından sonra göz kontrastı için birebir. Tuttum boynundan Marlen'in. Esmer fıstık seni. Gabriel abi dayanamadı 'hello' dedi.
Sonra Daho'yla tanıştırdı işte. Adam bildiğin evsiz. Dünya adamın şeyinde dönüyor. Belki de dönmüyor öylece duruyordur. İngiliz prensinden daha hür, Japon budistten daha huzurlu yaşıyor. Batum'un HİÇ elçisi. Yaslamış sırtını plastik sandalyeye. Omzunu milim çevirmiyor. Sadece başını döndürüyor Daho. İngilizce mi, doğru dürüst Gürcü'ce bildiği bile şüpheli. Ne işi varmış filan dedi? Sordurdu Gabriel'e. Beni hiç tutmadı. Gabriel sözün başları, açık konuştu ben Türkleri ikiye ayırırım dedi. Yavşaklar ve yavşak olmayanlar. Bu tezini harita üzerinde de belgeledi. Karadeniz kıyısında mesken tutmuş olanlar yavşak diğerleri iyi. Gabriel o yavşaklardan bahsettikçe basıyor biranın gözüne. İnce uzun bardakta üçte biri diri diri köpüklü, içimi kolay, lokum gibi bira. Gürcü birası Gürcü şarabıyla yarışır.
Sonraları ince uzun bira bardakları uzadıkça uzadı. Gabriel abi bir kerede anlattı. - Bardakları uzatabilirseniz Gabriel olur abi, Daho hala Daho - Siktiklerim geliyor dedi veriyor parayı kadına, sanki bütün şehri aldılar sanıyor... O siktiklerim buradan geçmez. Otel odalarından öteye geçmez. İnsan olacaksın dedi kalbini göstererek, insan olacaksın. Daho Gabriel abinin sinirlendiğini görünce bana ters ters baktı. Gabriel abi anlattı da birşeyler, sonra Daho bir kısa 'Haa' çekti.
Sonra birahane kapandı. Daho birahanenin önündeki plastik taburede kaldı. Gabriel abiyle sahilde demlenmeye giderken biliyordum gözü hep arkamda olacak. Almanlar sizi hep takip eden bir babaanne vardır derler. Beni de artık takip eden bir Daho var. Yersiz, yurtsuz, evsiz bir adam. Kimseye eyvallahı olmayan bir HİÇ. Günlerdir bir HİÇ'le yaşıyorum, bir HİÇ uğruna başım dik.
Yol kenarında fotoğraf çeken birini görsem içim gıdıklanıyor. Ama karar verdim o düdük delikten bakmayacağım bu şehire. Bu masumiyetin ve körebenin şehrine. Fotoğraf dediğin körleştiriyor işte. Eve dönüyorsun elinde onca fotoğraf, elin yüzün, anıların tertemiz. Ee..
Onca kahkahayı, saydam kaldırımları, sıyrılan etekleri, uzayan ökçeleri, curcunayı bir düdük delikte esgeçmişsin. Esgeçmişsin 90'lık köşebaşı votka imalatçısı Kata'yı.
Birahaneleri kesiyorum, otel localarına sırtımı dönüyor, Batum'un kıyısında SSCB'nin eski kurtarılmış mahallesi Eras Caddesi'ne dalıyorum. Birahane ufak, ışıksız, cadde dibinde bir masalık yeri var. Kimse gelmesin diye yapılmış sanki. Girişi dik merdivenlerle alttan. Aşağıdan aldım bir masayı hop caddeye, yandaki masanın dibine. Tekil yuvarlak masanın çevresindeki harbi ağbilerden ''Ne oluyor'' bakışı. Aynı bakışın daha serti Marlen'den de. Esmer bir buldog güzeli işte. Sarışın Gürcü hatunlarından sonra göz kontrastı için birebir. Tuttum boynundan Marlen'in. Esmer fıstık seni. Gabriel abi dayanamadı 'hello' dedi.
Sonra Daho'yla tanıştırdı işte. Adam bildiğin evsiz. Dünya adamın şeyinde dönüyor. Belki de dönmüyor öylece duruyordur. İngiliz prensinden daha hür, Japon budistten daha huzurlu yaşıyor. Batum'un HİÇ elçisi. Yaslamış sırtını plastik sandalyeye. Omzunu milim çevirmiyor. Sadece başını döndürüyor Daho. İngilizce mi, doğru dürüst Gürcü'ce bildiği bile şüpheli. Ne işi varmış filan dedi? Sordurdu Gabriel'e. Beni hiç tutmadı. Gabriel sözün başları, açık konuştu ben Türkleri ikiye ayırırım dedi. Yavşaklar ve yavşak olmayanlar. Bu tezini harita üzerinde de belgeledi. Karadeniz kıyısında mesken tutmuş olanlar yavşak diğerleri iyi. Gabriel o yavşaklardan bahsettikçe basıyor biranın gözüne. İnce uzun bardakta üçte biri diri diri köpüklü, içimi kolay, lokum gibi bira. Gürcü birası Gürcü şarabıyla yarışır.
Sonraları ince uzun bira bardakları uzadıkça uzadı. Gabriel abi bir kerede anlattı. - Bardakları uzatabilirseniz Gabriel olur abi, Daho hala Daho - Siktiklerim geliyor dedi veriyor parayı kadına, sanki bütün şehri aldılar sanıyor... O siktiklerim buradan geçmez. Otel odalarından öteye geçmez. İnsan olacaksın dedi kalbini göstererek, insan olacaksın. Daho Gabriel abinin sinirlendiğini görünce bana ters ters baktı. Gabriel abi anlattı da birşeyler, sonra Daho bir kısa 'Haa' çekti.
Sonra birahane kapandı. Daho birahanenin önündeki plastik taburede kaldı. Gabriel abiyle sahilde demlenmeye giderken biliyordum gözü hep arkamda olacak. Almanlar sizi hep takip eden bir babaanne vardır derler. Beni de artık takip eden bir Daho var. Yersiz, yurtsuz, evsiz bir adam. Kimseye eyvallahı olmayan bir HİÇ. Günlerdir bir HİÇ'le yaşıyorum, bir HİÇ uğruna başım dik.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder